Eigentijdse kunst in een eigenzinnig jasje, in Engelse kathedralen is het te vinden.
Sommige kunstenaars gaan wel heel ver in de verwezenlijking van hun ideeën. Zoals de beeldhouwer Sir Antony Gormley (hij maakte ook de reuze figuur bij Lelystad). Hij liet zich in zichzelf opsluiten door zich te laten inpakken om een afdruk te maken van zijn eigen lichaam. Hierbij ademde hij door een rietje. Het beeld, een staande figuur heeft een plek gekregen in de catacombe van de Winchester Cathedral.
Bij hoog water gaat het kunstwerk "Sound 2" zoals het heet, pas echt spreken. Bij zware regenval komt de catacombevloer blank te staan en stroomt het beeld over. Het water loopt vanuit een opening in de borstholte van het holle beeld in de bokaal die de staande figuur voor zich houdt. Als een soort Narcissus staart de figuur met voorovergebogen hoofd in de kom die het gezicht weerspiegeld.
William Walker zag het water van een heel andere kant. Hij daalde af in de diepe donkerte van het water onder de kathedraal. Vanwege het hoge waterpeil stond rond 1900 de Winchester Cathedral op instorten. De ervaren duiker herstelde de fundamenten onder het eeuwenoude gebouw en wist te voorkomen dat het een bouwval zou worden. Een borstbeeld van hem herinnert daaraan. Deze moedige man redde in zijn eentje een kathedraal!
Een heel ander soort watersculptuur is te vinden in Salisbury Cathedral. Het is van de hand van William Pye die een bassin maakte met een strak spiegelend wateroppervlak. Aan de vier hoeken een tuit waaruit het water stroomt. In een van de randen staat gegraveerd; "Wanneer gij door het water trekt, ben Ik met u; gaat gij door rivieren, zij zullen u niet wegspoelen." Als je erin kijkt zie je niet alleen je eigen gezicht, maar ook de gewelven boven je en het kleurenspektakel van de ramen.
Reactie plaatsen
Reacties