STRUINEN DOOR DE POLDER

Dwalend door de polder kom ik van alles tegen op mijn pad. Ik zie doorkijkjes en vergezichten. Terwijl ik loop over afgevallen blad zie ik dat er alweer nieuw leven ontstaat. Tere knoppen en opgerold zich ontvouwend gebladerte.

Hier en daar raap ik wat op, zo verzamel ik kunstschatten, vondsten voor op mijn atelier. De natuur als dankbaar onderwerp stelt mij nooit teleur. De meest verdorde tak vindt zo soms een nieuw bestaan als figurant op een van mijn doeken.  Een nieuwe bestemming, een tweede leven. Tevreden ben ik als het er op doek zo uitziet zoals ik het tijdens de wandeling heb ervaren. Hier en daar een scheve tak, het hoeft niet recht te zijn. Niet volmaakt maar levendig.

Sommige weilanden in het Groene Hart van de Krimpenerwaard zijn ontsloten en maken deel uit van een wandelgebied dat door de polder slingert en waar het heerlijk struinen is.